Ψηφίστηκε ο νέος νόμος για τις αδειοδοτήσεις

08/05/2014  |  Επικαιρότητα   |   2 Σχόλια
Ψηφίστηκε ο νέος νόμος για τις αδειοδοτήσεις

Ψηφίστηκε κατά την χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής, ο νέος νόμος του Υπουργείου Ανάπτυξης «Απλούστευση της αδειοδότησης για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας», ο οποίος καθορίζει το νέο θεσμικό πλαίσιο για την άσκηση των οικονομικών δραστηριοτήτων και την αδειοδότηση λειτουργίας των επιχειρήσεων. Σε πρώτη φάση αφορά τις οικονομικές δραστηριότητες που περιλαμβάνονται στα Παραρτήματα της Υ.Α. ΥΠΕΚΑ με αριθ. 1958/2012 (ΦΕΚ Β’ 21) «Κατάταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες και υποκατηγορίες σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 4 του Ν. 4014/21.9.11 (ΦΕΚ 209/Α/2011)» και τα Καταστήματα Υγειονομικού Ενδιαφέροντος, ενώ προβλέπεται η υπαγωγή και άλλων δραστηριοτήτων με κοινές υπουργικές αποφάσεις.

Ο νέος νόμος έχει ιδιαίτερο και σημαντικό ενδιαφέρον για τον τεχνικό κόσμο (μελετητικές, συμβουλευτικές, κατασκευαστικές επιχειρήσεις, κ.λπ.), καθόσον εμπλέκεται -εμμέσως ή αμέσως- με τα έργα και τις δραστηριότητες της Υ.Α. 1958/2012 (ΦΕΚ Β’ 21) του ΥΠΕΚΑ.

Σε πρώτη ανάγνωση, ο νόμος αυτός μπορεί να χαρακτηριστεί ως εκσυγχρονιστικός, καθόσον υπεραπλουστεύει τις διαδικασίες άσκησης της οικονομικής δραστηριότητας και ελαχιστοποιεί τις παρεμβάσεις και τους περιορισμούς από την Διοίκηση.

Σε δεύτερη όμως ανάγνωση, λαμβάνοντας υπόψη τις υπάρχουσες παθογένειες της χώρας μας, τουλάχιστον στον δικό μας κλάδο, προκύπτουν προβληματισμοί, όπως:

  • Προβλέπει ότι με Προεδρικό Διάταγμα καθορίζεται αν οικονομική δραστηριότητα ή δέσμη οικονομικών δραστηριοτήτων προϋποθέτει έγκριση λειτουργίας και με το ίδιο προεδρικό διάταγμα καθορίζεται το συγκεκριμένο σύνολο προϋποθέσεων και όρων που θα μπορούν να επιβληθούν σε κάθε επιχείρηση με την εκτελεστή ατομική διοικητική πράξη με την οποία θα της δίδεται έγκριση λειτουργίας για τη συγκεκριμένη οικονομική δραστηριότητα. Ειδική έγκριση θα απαιτείται εφόσον η άσκηση συγκεκριμένης οικονομικής δραστηριότητας προκαλεί κίνδυνο σε δημόσιο συμφέρον που επιβάλλει την υπαγωγή της οικονομικής δραστηριότητας σε καθεστώς γενικών όρων λειτουργίας. Οι μελετητικές και συμβουλευτικές υπηρεσίες δημόσιων και ιδιωτικών τεχνικών και αναπτυξιακών έργων και προγραμμάτων υπάγονται σ’ αυτήν την κατηγορία οικονομικών δραστηριοτήτων ή θα μπορούν να παρέχονται με μια απλή Υ.Δ. (ο νόμος προβλέπει ότι μία απλή υπεύθυνη δήλωση και μόνο αρκεί για την άσκηση της οικονομικής δραστηριότητας: δηλαδή μέχρι αποδείξεως του εναντίου, ότι δηλώσεις είσαι).
  • Εάν ναι, τι σχέση και συνάφεια θα έχει το Π.Δ. αυτό, το οποίο όπως προβλέπεται θα είναι πολύ αναλυτικό, ώστε η διοικητική πράξη έγκρισης να μην απαιτεί ιδιαίτερη κρίση και εξειδίκευση, με το Π.Δ. θέσπισης Επίσημων Καταλόγων Οικονομικών Φορέων που προβλέπει ο προωθούμενος νόμος περί δημοσίων συμβάσεων του ιδίου Υπουργείου (Ανάπτυξης);
  • Πότε, από ποιον και πώς θα συνταχθούν τα πρότυπα πιστοποίησης για κάθε οικονομική δραστηριότητα που θα εμπίπτει σε γενικούς όρους αξιολόγησης ή σε προηγούμενη έγκριση;
  • Πώς θα εφαρμοστεί ο νόμος αυτός σε σχέση με τις διάφορες άλλες πρόσφατες ρυθμίσεις (π.χ. αλλαγές επαγγελματικών δικαιωμάτων), αλλά και γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού;

Τέλος, σημειώνεται ότι ο νόμος αυτός περιλαμβάνει και πλήθος τροπολογιών, μεταξύ των οποίων και η τροποποίηση του άρθρου 1 του Π.Δ. 344/2000, σχετικά με την άσκηση του επαγγέλματος του γεωπόνου, του γεωλόγου, του δασολόγου, του ιχθυολόγου και του κτηνιάτρου.



2 Σχόλια

  • Κωνσταντίνος Καλέργης

    May 8th, 2014 on 6:19 pm

    Ο σοβαρότερος όλων προβληματισμός είναι γενικότερος και αφορά την παρορμητική πολιτική που εφαρμόζεται την τελευταία περίοδο για την πλήρη απελευθέρωση της αγοράς και την άρση κάθε περιορισμού, χωρίς την προηγούμενη προετοιμασία και τη διασφάλιση των απαραίτητων υποδομών και οργανωτικών δομών, η οποία αντί του υγιούς, ελεύθερου ανταγωνισμού μπορεί να οδηγήσει στον πλήρως ανεξέλεγκτο ανταγωνισμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται τόσο για το δημόσιο συμφέρον, όσο και για τις υγιείς επιχειρήσεις της χώρας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα πλήρως ανεξέλεγκτου ανταγωνισμού συνιστά η σημερινή μελετητική αγορά (βλ. συνδυασμό αναχρονιστικού και παρωχημένου καθεστώτος των μελετητικών μητρώων, ανεπάρκεια διαγωνιστικών διαδικασιών, υπερβολικές/απαράδεκτες εκπτώσεις, έλλειψη τεχνικών προδιαγραφών και αδυναμία ουσιαστικής επίβλεψης).
    Περαιτέρω, στην αιτιολογική έκθεση του νόμου αναφέρεται ότι “Επιδιωκόμενο αποτέλεσμα είναι να δοθεί η δυνατότητα σε περισσότερους πολίτες να αναπτύξουν την επιχειρηματικότητα τους αντί να επιδιώκουν την μισθωτή εργασία…”. Γιατί, σ’ αυτή τη χώρα, απαξιώνουμε συνεχώς την μισθωτή εργασία και προωθούμε/προστατεύουμε την ατομική επιχειρηματικότητα; Γιατί προωθούμε ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα οδηγεί σε πολύ μικρές επιχειρήσεις, με αμφίβολες δυνατότητες βιωσιμότητας, αντί να επιδιωχθεί η σύγκλιση με τις λοιπές δυτικές χώρες σε ό,τι αφορά το μέγεθος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (θυμίζω την τροπολογία του Υπ. Οικ. για το ΦΠΑ που ουσιαστικώς ορίζει ως ΜΜΕ τις επιχειρήσεις με Κ.Ε. <500.000 ευρώ, όταν στην Ε.Ε. είναι <50.000.000 ευρώ).
    Δεν είναι κατανοητό ότι αυτό το μοντέλο ανάπτυξης δεν συνάδει με την απαίτηση και την αναγκαιότητα εξωστρέφειας των ελληνικών επιχειρήσεων; Δεν είναι κατανοητό ότι για να υπάρξει συστηματική εξωστρεφής δραστηριοποίηση πρέπει -πρωτίστως- να ληφθούν σε εθνικό επίπεδο μέτρα και κίνητρα για την ενίσχυση της πραγματικής εταιρικής επιχειρηματικότητας και τη δημιουργία Ελληνικών μελετητικών και συμβουλευτικών εταιρειών, με μέγεθος, οργάνωση και υποδομές, που θα προσδώσουν δυνατότητες ανταγωνισμού των αλλοδαπών συναφών εταιρειών;

  • Γιώργος Κουτίνας

    May 8th, 2014 on 8:11 pm

    Το νέο θεσμικό πλαίσιο για την αδειοδότηση και λειτουργία επιχειρήσεων είναι από τα πλέον θετικά σημάδια εκσυγχρονισμού στη χώρα μας. Για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τα οφέλη θα πρέπει να ξεκολλήσουμε από τη λογική του πολύπλοκου και διαβλητού γραφειοκρατικού συστήματος που ίσχυε μέχρι τώρα. Συστήματος που επέτρεπε τη συναλλαγή και δεν πρόσφερε εγγυήσεις σε θέματα αξιοπιστίας και ποιότητας αποτελέσματος.
    Κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί πως καθοριστικής σημασίας θα είναι τα απαραίτητα ασφαλιστήρια που θα πρέπει υποχρεωτικά να προσκομίζονται τόσο για την έκδοση της άδειας λειτουργίας της εκάστοτε επιχειρηματικής δραστηριότητας όσο και για την περιοδική ανανέωση της άδεις λειτουργίας της.
    Φυσικά, όταν μιλάμε για ασφάλιση μιλάμε για αυστηρή και αξιόπιστη ασφαλιστική κάλυψη και όχι για ψευδεπίγραφα (ασφαλιστήρια “μαϊμού”). Δηλαδή, δεν μιλάμε για “χαρτιά” που προσκομίζονται για τυπικούς λόγους χωρίς καμιά εξασφάλιση πληρότητας και αξιοπιστίας. Μιλάμε για ασφαλιστήρια συμβόλαιο που με ξεκάθαρους όρους μπορούν να εγγυώνται την ποιότητα υπεύθυνων δηλώσεων –πιστοποιήσεων στοιχείων ή μελετών και που θα αποζημιώνουν, χωρίς δικαστηριακές διαδικασίες, τυχόν ζημιογόνες συνέπειες από τυχόν εξ αμελείας λάθη ή παραλείψεις.
    Αυτή είναι η διεθνή πρακτική που χρησιμοποιείται σε όλες τις προηγμένες χώρες και είναι αυτή που θα πρέπει χωρίς υπεκφυγές ή καθυστερήσεις να εφαρμόσουμε και στη χώρα μας.









Σχετικά Άρθρα

Τελευταία Νέα